Pages

Translate

Friday, January 17, 2014

အလုပ္ မ်ားလြန္းလို႔ စာ မဖတ္ႏိုင္ဘူး တဲ့လား ?

 
 
မည္သူ မဆို ညအိပ္ရာ ၀င္ခ်ိန္၌ မနက္ အိပ္ယာ ထခ်ိန္ထက္ နည္းနည္း ျဖစ္ေစ အသိဥာဏ္ ပညာ ပို ရွိေန ရမည္။ သို႕မဟုတ္ ပါက လူသား တစ္ဦး အေန ႏွင့္ အၾကီးမားဆံုး ျပစ္မႈ ကို က်ဴးလြန္ ခဲ့ရာ ေရာက္သည္ တဲ့ ...။ လီယို ဗတ္စကာ ဂလီယာ က ဆိုသည္။


မွန္သည္။ လူသည္ မနက္ထက္ ညမွာ ပညာ ပို ရွိရမည္။ မေန႕က ထက္ သည္ကေန႕ ပညာပိုရွိရမည္။ အသက္ ၾကီး လာသည္ ႏွင့္ အမွ် ဦးေႏွာက္ အေလးခ်ိန္ ပိုစီး လာရ မည္။ သည္ အတြက္ ဘယ္လို လုပ္မည္ နည္း။??? တစ္နည္း သာ ရွိသည္။

"စာဖတ္ပါ" ၊ ဒါပဲ။
ေန႕စဥ္ ဖတ္ပါ။ စာေကာင္း ေပေကာင္း ကို ေရြးဖတ္ ပါ။ ကိုယ့္ အလုပ္ အတြက္ ကိုယ့္ ဘ၀ အတြက္ အသံုး၀င္ မည့္ အရာ ကို ဦးစားေပး ေရြးဖတ္ ပါ။ ညအိပ္ရာ ၀င္ကာ နီးတိုင္း သည္ ကေန႕ ငါ့မွာ ဘာ အသိဥာဏ္ ပညာ တိုး သလဲ ကိုယ့္ ကို ကိုယ္ စစ္ ေဆး ေမးျမန္း ပါ...။

တစ္ခ်ိဳ႕က ေျပာ သည္။ အလုပ္ေတြ မ်ားလြန္း လို႕ စာအုပ္ ဆိုတာ ေကာက္ေတာင္ မကိုင္ ႏိုင္ဘူး တဲ့.. ဟုတ္ရဲ႕ လား ???? ဘယ္ ေလာက္ ေတာင္ အလုပ္မ်ား ေနလို႕လဲ...၊??? ပါေမာကၡ ေအာ္စလာ ထက္ ေတာ့ ပိုမမ်ားႏိုင္ဘူးထင္သည္။

ပါေမာကၡ ေအာ္စလာ (Sir William Osler) (၁၈၄၉ - ၁၉၁၉) ဟူသည္ က ကမာၻ႕ ေဆး ေလာကမွာ ေက်ာ္ၾကား သည့္ ကေန ဒါ လူမ်ိဳး သမား ေတာ္ၾကီး ျဖစ္သည္။ ေဆးပညာ ပါေမာကၡ တစ္ဦး အျဖစ္ ေဆး ပညာရွင္ အေျမာက္ အျမား ကို ကိုယ္တိုင္ ေလ့က်င့္ ပ်ိဳးေထာင္ ေပးခဲ့ သည္။သူ ေရးသား ျပဳစု သည့္ ေဆးက်မ္း မ်ား ကို ဖတ္ရႈ ၍ ဆရာ၀န္ ျဖစ္လာ သူတို႕ ကား ေရတြက္ ၍ ပင္ ရမည္ မထင္။

သူ႕အေၾကာင္း ကို အတၳဳပတၱိ ဆရာ မ်ားစြာတို႕ ခ်ီးပ ဂုဏ္တင္ ေရးသား ခဲ့ၾက သည္။ သို႕ေသာ္ ၄င္း ပုဂၢိဳလ္ တို႕သည့္ သူ႕အား ေဆး ပညာရွင္ တစ္ဦး ျဖစ္ရံုမွ် အတြက္ ဂုဏ္ျပဳ မွတ္တမ္း တင္ၾက ျခင္း မဟုတ္။ သူသည္ ေဆးပညာ အရာ ၌ ၾကီးက်ယ္သူ ျဖစ္သည္ မွန္၏ ။ သို႕ေသာ္ ပို၍ ၾကီးက်ယ္ သည္ကား သူ၏ နက္ရႈိုင္း က်ယ္၀န္း လွေသာ ပညာ ဗဟုသုတ ျဖစ္၏။

ေအာ္စလာ သည္ ေဆးပညာ သာ မဟုတ္ အသိပညာ ဟုူသမွ် ကို ႏွစ္ျခိဳက္ ခံုမင္သူ ျဖစ္သည္။ ေခတ္ အဆက္ဆက္ လူ တို႕ ေတြးခဲ့ ၾကံခဲ့ လုပ္ကိုင္ ခဲ့သမွ် ကို သူသိၾကား ခ်င္ သည္။ လူသား မ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လံုး ၏ တန္ဖိုး အရွိဆံုး အေတြ႕ အၾကံဳ မ်ား ကို သူ မွတ္သား နာယူ ခ်င္ သည္။ သည္ အတြက္ အေကာင္းဆံုး နည္း သည္ စာဖတ္ျခင္း ပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း သူ သိသည္။

သို႕ေသာ္ သည္ ကိစၥ အတြက္ သူ႕မွာ အခက္အခဲ ရွိသည္။ အခက္ အခဲက သည္ ကေန႕ စာဖတ္ခ်င္ လ်က္ စာမဖတ္ ႏိုင္ ျဖစ္ေနရ သည္ ဆိုသူေတြ ေျပာေလ့ ရွိၾက သည့္ အလုပ္ မအားျခင္း၊ သို႕မဟုတ္ အခ်ိန္ မရွိ ျခင္း။ ေဆး ကုသ ရသည္။ ေဆးပညာ သင္ၾကား ပို႕ခ် ရသည္။ ေဆး သုေတသန လုပ္ငန္း မ်ား ၌လည္း အာရံု စူးစိုက္ ရေသး သည္။ တစ္ေန႕ (၂၄) နာရီ သည္ သူ႕ အတြက္ အလြန္ နည္းေန ခဲ့သည္။ စာဖတ္ခ်ိန္ ရခ်င္ လွ်င္ အိပ္ခ်ိန္ ထဲက ဖဲ့ယူရန္ မွ တစ္ပါး အျခား နည္းလမ္း မရွိ ေတာ့။

သို႕ႏွင့္ ည အိမ္ရာ ၀င္ေတာ့ မည္ ဆိုသည့္ အခ်ိန္တြင္ စာ (၁၅) မိနစ္ ဖတ္သည့္ အေလ့ အက်င့္ တစ္ခု သူ အစ ျပဳ ခဲ့သည္။ ည (၁၁) နာရီ အိပ္ေတာ့ မည္ ဆိုလွ်င္ စာ အတြက္ (၁၅) မိနစ္ အခ်ိန္ ထပ္ယူ။ (၁၁) နာရီ (၁၅) က်မွ အိပ္။ အလုပ္ မ်ား ၍ ည (၁၂)နာရီ ထိုး သြားလွ်င္ လည္း ေနာက္ထပ္ (၁၅) မိနစ္ တိုး၊ သန္းေကာင္ ေက်ာ္ျပီး (၁၅) မိနစ္ မွ အိပ္။ အိပ္ကာ နီး (၁၅) မိနစ္ စာဖတ္ သည့္ အေလ့ အက်င့္ ကို လူလတ္ပိုင္း အရြယ္ အလုပ္မ်ား ေသာ ဆရာ၀န္ ၾကီိး ျဖစ္စ ကာလ မွာ ပင္ သူရရွိ ခဲ့ျပီး ကြန္လြန္ ကာ နီး အခ်ိန္ထိ ေန႕စဥ္ မပ်က္ က်င့္သံုး ခဲ့ရာ အႏွစ္ (၇၀) မွ် ရွည္လ်ား ေသာ သူ႕ သက္တမ္း ကာလ အတြင္း စာအုပ္ စာတမ္း က်မ္းေပါင္း မ်ားစြာ ကို ဖတ္ရႈ ျဖစ္ခဲ့ သည္။

ျပိးျပီး ေရာ ဖတ္ရႈ ျခင္း မ်ိဳး မဟုတ္။ ကိုယ္တိုင္ ဖတ္ရံု ျဖင့္ မတင္း တိမ္၊ ေနာက္လူ မ်ား အတြက္ပါ ညႊန္း သြားခဲ့ ေသး၏။ စာဖတ္ ရန္ အတြက္ နည္းတူု အခ်ိန္ ကုတ္ကတ္ ရယူကာ သူ ေရးသား ျပဳစု ခဲ့သည့္ သူ၏ စာအုပ္ အညႊန္း က်မ္းၾကီး ၌ စာအုပ္ စာ တမ္း က်မ္းေပါင္း (၇၇၈၇) အုပ္ ကို စနစ္ တက် ညႊန္းဆို ေဖာ္ျပ သြားခဲ့ သည္။

အဲ့ဒါ ပါေမာကၡ ေအာ္စလာ ၏ စာဖတ္နည္း ျဖစ္သည္။

သင္ေရာ တစ္ေန႔႔မွာ (၁၅) မိနစ္ေလာက္ အခ်ိန္ ရွာမရႏိုင္ဘူးလား ???

ည အလကၤာ
Ref : http://golden-land-myanmar-mm.blogspot.com/

0 comments:

Post a Comment